จังหวัดพิษณุโลก มีเมืองใหญ่ ๒ แห่งที่มีประชากรอยู่อาศัยหนาแน่นเกิน ๑๐,๐๐๐ คนความหนาแน่นของประชากรมากกว่า ๓,๘๐๐ คน ต่อพื้นที่ ๑ ตารางกิโลเมตร จากรายงาน Annual Surveillance Report ของสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ ๒ พิษณุโลก ในปี ๒๕๕๘
เขตจังหวัดพิษณุโลกมีอัตราป่วยโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์หลัก ๕ โรคหลัก ( หนองในแท้, หนองในเทียม, ซิฟิลิส, แผลริมอ่อน , ฝีมะม่วง ) จำนวน ๕๙.๖ ต่อแสนประชากร โดยเฉพาะในเขตเมืองใหญ่มีสัดส่วนผู้ป่วยโรคนี้มากถึงร้อยละ ๖๗ ของผู้ป่วยทั้งจังหวัด ความเสี่ยงการแพร่ระบาดของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เขตเมืองจึงมากกว่านอกเขตเมืองประมาณ ๒ เท่า เมื่อวิเคราะห์แล้วอัตราป่วยนี้ยังต่ำอยู่มาก เพราะเป็นข้อมูลรายงาน ๕๐๖ เพียงส่วนเดียวจากโรงพยาบาลของรัฐในสังกัดกระทรวงสาธารณสุขเท่านั้น
จึงยังมีประชาชนในเขตเมืองอีกจำนวนมากที่ยังเข้าไม่ถึงบริการเชิงรุกในการตรวจคัดกรองโรค เพื่อรับทราบสถานะความเจ็บป่วยของตนเอง คนที่อาศัยในเขตเมืองต้องการสื่อสารกันตลอด ๒๔ ชั่วโมง ผู้คนทำงานได้แม้กระทั่งไปเที่ยว หรือเที่ยวได้แม้กระทั่งทำงาน ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการพัฒนานวัตกรรมรูปแบบใหม่ๆ ในการป้องกันควบคุมโรค ให้เข้ากับวิถีชีวิตของคนในเขตเมือง และสนับสนุนการพัฒนาสาธารณสุข สู่ Thailand 4.0 อันจะทำให้การป้องกันควบคุมโรคติดต่อนี้ในเขตเมืองดำเนินการได้อย่างไม่ครอบคลุม รอบด้าน
